Geplaatste Dobermanns via onze opvang in 2006

 
Geplaatst via onze opvang: Shiva.

Shiva  is onze stichting in de opvang op zaterdag 19 augustus 2006 en was ondergebracht bij Jane en Albert  één van onze opvangadressen te Den Haag. Op maandag 2 oktober 2006 is Wanou geplaatst bij een familie te Zoetermeer.

Deze familie die nog een klein grappig reutje hebben "Levie" een kruising Mechelse Herder had al eerder enkele dagen een Dobermann via onze opvang in huis gehad. Deze Dobermann vond Levie net zo grappig als wij en wist met spelen van geen ophouden. Levie had geen moment rust dus werd van deze plaatsing afgezien. Een grote teleurstelling voor de familie die de Dobermann op zich wel zagen zitten.

Toen een familielid Shiva  tijdens een visite aan ons ontmoeten sloeg de vonk weer over. Shiva  gedroeg zich rustig en niet zo uitbundig dan onze eigen Dobermanns en werd graag aangehaald. Al snel werd besloten tot een tegen bezoek waarbij we konden kijken hoe Shiva op Levie en de twee kinderen reageerden. Ook dat bezoek was positief, met Levie en de kinderen klikte het gelijk. Enkele dagen na ons bezoek hebben we de familie met Levie in het weekend bezocht  op de camping in Baarle Nassou en ook daar ging alles zeer goed. Tijdens een wandeling in het bos liep ze los en luisterde perfect en op de camping vond ze iedereen aardig, ook met kinderen en andere honden kan ze heel goed opschieten.

Voor ons was duidelijk dat we een goed thuis voor Shiva hadden gevonden, de andere dag zijn we haar gaan plaatsen.

Jane en Albert
Geplaatst via onze opvang: Wanou van Schuylenburcht.

Wanou  is onze stichting in de opvang op zaterdag 19 augustus 2006 en was ondergebracht bij Bela en Geurt één van onze opvangadressen te Blaricum. Op zondag 24 september 2006 is Wanou geplaatst bij Anne-Marie en Jan uit Hamont (België).

Wanou zit daar op een prachtige lokatie, een huis in een bos van 14000 hectare groot met in de omgeving enkele boerderijen, via zandweggetjes te bereiken. Ons Tomtommetje, waarvan wij ervaren dat die toch wel de nodige fouten in de routes vertoond wanneer wij her en der Nederland doorkruisen, liet ons dit keer voor het verkeerde huis stoppen maar Albert was er al eerder op bezoek geweest en wist hoe we verder konden komen.

Wij hadden om 12 uur afgesproken en Anne-Marie en Jan stonden ons dan ook op keurig op te wachten. Wanou verkende eerst het hele terrein inclusief weiland en paardenstallen. Toen hij alles had gezien zijn we naar binnen gegaan en werden we getrakteerd op koffie met cake. Daarna zijn we met z'n alle gaan wandelen. Zullen we de lange of korte route nemen vroeg Jan aan Anne-Marie, het werd de korte route die toch zo'n 1½ uur duurde en volgens ons waren nooit de zelfde dag thuis geweest wanneer voor de lange route hadden gekozen. Wanou liep de hele wandeling los en bleef keurig in de buurt.

Na de wandeling heerlijk buiten wat gedronken en na verloop van tijd werden wij naar binnen geroepen waar we werden getrakteerd op een heerlijke zelf gemaakte salade die er als koek in ging. Na een blik op de klok bleek het toch wel eens tijd om huiswaarts te keren. Bela het opvangadres van Wanou was mee gegaan en het afscheid viel haar toch niet mee. Wanneer Wanou met katten had gekund had ze hem zeker willen houden.

Voor ons was overduidelijk dat Wanou het niet beter had kunnen treffen en met een goed gevoel over deze plaatsing zijn we naar huis gereden.

Nicole, Bela en Albert.

Wanou is aan een zware longontsteking overleden op 2 december 2008, hij is 4 jaar geworden.
Geplaatst via onze opvang: Enkie

Enkie  is onze stichting in de opvang op zaterdag 15 april 2006 en was ondergebracht bij Naftalie één van onze opvangadressen te Capelle aan de IJssel. Op vrijdag 19 mei 2006 is Enkie geplaatst bij een familie te Glimmen (Groningen).

Nicole en Albert hadden speciaal hiervoor vrij genomen en 's morgens om 9 uur stonden wij op de stoep bij Naftalie. Een klein halfuur later gingen wij richting Glimmen waar we om 12.00 aankwamen. Onderweg liet Enkie zich niet horen. We werden al opgewacht, éénmaal binnen begon Enkie na wat door het huis te hebben gesnuffeld op een varkensoor te kluiven die zijn nieuwe bazin hem gaf. Op twee kinderen die tussen de middag van school thuis kwamen eten reageerde hij heel goed. Wij mochten mee eten en op commando ging Enkie rustig liggen terwijl wij aten.

De vrouw des huizes heeft met haar vorige Dobermann getraind in Almere, ook heeft ze Ipo getraind. Met Enkie gaat ze ook op cursus, alleen gehoorzaamheid, vertelde ze. Wij zagen dat Enkie had het al duidelijk naar zijn zin had. Toen wij met een goed gevoel over deze plaatsing aanstalten maakte om huiswaarts te keren ging zijn nieuwe bazin met hem een wandeling door het bos maken.

Ondertussen hebben wij vernomen dat het heel goed gaat met Enkie in dit gezin.

Nicole en Albert
Geplaatst via onze opvang: Cita Chalita Se Disingeur

Cita is bij onze stichting in de opvang op zaterdag 14 januari 2006, en werd tijdelijk ondergebracht bij Jane en Albert  te Den Haag en op 18 maart 2006 bij Hilda één van onze opvangadressen te Nijmegen. Op vrijdag 31 maart 2006 is Cita geplaatst bij een familie in Heumen.

Cita is geplaatst op een boerderij bij dezelfde familie waar wij Byrjun op 21 juni 2003 hebben geplaatst. Byrjun was op 29 maart 2006 geheel onverwachts overleden en de boer wilde toch weer een Dobermann maar wel weer één met een gecoupeerde staart. Alhoewel wij inmiddels twee gegadigden hadden was de beslissing snel genomen om Cita daar te plaatsen. Wij wisten uit ervaring welk type de boer aansprak en daar voldeed ze voor 100% aan. Ook wisten wij hoe de 72 jarige boer met Byrjun omging en haar nog heel veel had bijgeleerd. Hij is gek op Dobermanns en is de hele dag met haar bezig. Aan een lange lijn leert hij haar goed te luisteren en ook dat ze niet in het weiland mogen komen wanneer er koeien lopen. Luisteren doet Cita heel goed en de rest zal hem net als bij Byrjun best lukken.

Terwijl wij op het punt stonden te vertrekken ging de boer alvast met Cita aan de lange lijn het weiland in. Toen wij het erf afreden naar de snelweg, zagen wij in de verte de boer met Cita lopen, het was net of hij aan het speuren was.

Met een goed gevoel over deze plaatsing reden wij weer naar Nijmegen terug.

Cita hebben wij tegen alleen een benzinevergoeding geplaatst. Dit is mede mogelijk gemaakt door een extra donatie van de fokster Wendy Anijas en de vorige eigenaar.

Hilda.
Geplaatst via onze opvang: Dantos van het Wantishof

Dantos is bij onze stichting in de opvang gekomen op zaterdag 3 december 2005, ondergebracht bij Jane en Albert één van onze opvangadressen te Den Haag en op 7 januari 2006 bij Fred één van onze opvangadressen te Nieuw Bergen (L). Op zaterdag 25 maart 2006 is Dantos geplaatst bij een familie in Valkenburg (ZH).

Toen wij aan kwamen werden wij al opgewacht door de nieuwe bazen, een (schoon)moeder en twee zussen waarvan één met een kind die door Dantos hartelijk werden begroet waarna  hij eerst werd uitgelaten van de een lange reis.

De hele familie, ouders en zussen, hebben altijd Dobermanns gehad en zijn er nog steeds gek op. Van de nieuwe bazen van Dantos was in november 2005 de laatste Dobermann overleden, daarvoor hadden ze ook meerdere Dobermanns gehad. Fotoboeken werden te voorschijn gehaald en onder het genot van koffie met gebak hebben wij ze doorgenomen. Bij één zus, sinds kort ook donateur van onze stichting,  die vlakbij woont, zijn we thuis gaan kijken. Ze heeft een vitrine over de breedte van de kamer laten maken die vol staat met Dobermannbeelden, borden, onderzetters en mokken, we keken onze ogen uit. Een paar uurtjes later en heerlijke door de moeder gemaakte erwtensoep gegeten te hebben gingen wij weer huiswaarts. Maar voor wij weggingen kregen wij nog een extra donatie van € 75,00 gegeven door de nieuwe bazen, de moeder en een zus.

In de week na de plaatsing hebben wij regelmatig telefonisch contact gehad met de familie, het gaat geweldig met Dantos en de familie is er erg blij mee. Ze hebben al een afspraak gemaakt bij een hondenschool voor een cursus.

Jane en Fred.

Dantos op 10 april 2007 overleden.  

Geplaatst via onze opvang: Doenja

Doenja is bij onze stichting in de opvang gekomen op zaterdag 4 maart 2006 en ondergebracht bij Nicole één van onze opvangadressen te Waddinxveen. Op zaterdag 18 maart 2006 is Doenja geplaatst bij een familie in Groningen.

Rond 9 uur zaterdag ochtend ben ik in de auto gestapt om samen met Doenja naar haar nieuwe baasjes toe te gaan. We wilden namelijk een beetje op tijd daar aan komen zodat ze lekker nog een middag en avond hadden om aan elkaar te wennen, bovendien had ik van de familie al begrepen dat het een behoorlijke rit was, zij hadden er namelijk vorige week toen ze Doenja kwamen opzoeken zo'n 2½ uur over gereden (251km). Tijdens de auto rit heeft Doenja zich perfect gedragen. 

Eenmaal aangekomen in het hoge noorden, werden wij zeer hartelijk verwelkomt. Ook waren de kleinkinderen aanwezig, zij hadden bij oma geslapen en s'morgens al vroeg uit de veren, want er zou een nieuw gezinslid bij komen. Al vroeg waren de kinderen begonnen met vragen duurt het nog lang oma, dus om de tijd wat te doden tot mijn komst zijn ze nog even een eindje gaan fietsen. Fantastisch om te zien hoe de kindergezichten en ook die van opa en oma opklaarden bij het zien van Doenja. Meneer nam Doenja direct van mij over, ik ga gelijk even een stukje lopen, kan ze even plassen en benen strekken na die lange rit alvorens ze het binnen gaat verkennen. 

De kinderen hadden hele duidelijke instructies en uitleg gekregen over hoe ze zich moesten gedragen tegenover Doenja. (Hun tante heeft momenteel een jonge mechelaar dus ze wisten veel over hondjes te vertellen en dat jonge honden druk en onstuimig konden zijn en ook wel eens met scherpe tandjes konden komen tijdens het spellen.) Al was het voor hun wel erg moeilijk om op de rustig op de bank te blijven en Doenja de kans te geven alles in de huiskamer te verkennen want, Doenja begroeten hun uitbundig met wat likken.

Doenja liep al snel in huis rond of ze er al enige tijd was, ze had al een bal en haar flostouw uit haar mand gehaald en liep daar vrolijk mee rond. Na de koffie zijn we met Doenja naar buiten gegaan naar de tuin, nou ja tuin zeg maar een omheind voetbalveld, waar ze lekker los mocht rennen om alles te besnuffelen en te verkennen. Samen met de kinderen was het al snel een dolle pret. Doenja rende alle kanten op, met de kinderen er achteraan, de twee meiden hadden al snel hele rode wangen van al dat geren en gevlieg.

Bij de familie kwamen de tranen in de ogen bij het zien van Doenja zo samen met de kleinkinderen. "Dit is wat we ook erg hebben gemist zeg, heerlijk weer een hond om ons heen, genieten van een hond die het naar zijn zin heeft en aan het renen en dollen is." Ook ik had een goed gevoel, Doenja leek mij niet eens meer tezien, aan de ene kant geeft dat een brok in je keel, want ook deze keer is ze maar kort in de opvang geweest maar toch raak je altijd weer gehecht, maar aan de ander kant ze was zo'n blij hond, geweldig daar doe je het voor. 

Na een tijd gerent te hebben zag ze in eens dat de buren herten in de tuin hadden, en ja dat moet natuurlijk worden weg gejaagt en aangeblaft, wat zijn dat voor grote rare wezens. Ze heeft dit een paar keer gedaan, maar als je haar riep kwam ze wel weer terug (ze kan daar de tuin niet uit, alles is omheind) en ging snel weer op in haar rennen met de bal.

Toen we weer naar binnen gingen heb ik nog even een sigaretje gerookt en kort daarna afscheid genomen, van Doenja om richting Friesland te gaan waar ik een nieuwe opvang Dober moest gaan halen. Ik heb er een goed vertrouwen in dat het allemaal goed gaat komen met Doenja zo in het hoge noorden. 

Update:
Maandag de familie gesproken, Ze waren erg blij met Doenja. Ze weten dat ze heel goed kan loeien, want dat heeft ze de eerste nacht dan ook gedaan. Ze hadden bijna geen oog dicht gedaan. Maar het was vannacht al een stuk beter gegaan en hebben er alle vertrouwen in. (voor mij was dat nieuw, dit heeft ze bij ons niet gedaan, maar ja daar sliep ze ook met 2 ander vriendjes en niet alleen)

Het lopen in de tuin vind ze geweldig, ze gaat door het dolle heen. Ook ging ze al veel makkelijker even in haar bench, zowel met het deurtje open als dicht, dus met lieve en geduld kom je in een paar dagen al een heel eind. 

Nicole.
Geplaatst via onze opvang: Cheeco

Cheeco is bij onze stichting in de opvang gekomen op zaterdag 10 december 2005 en ondergebracht bij Hilda één van onze opvangadressen te Nijmegen. Op zaterdag 6 februari 2006 is Cheeco geplaatst bij een familie in Amersfoort.

Hoera Cheeco is geplaatst! 

Op donderdag 2 februari is Cheeco, samen met Hilda,  op bezoek geweest bij Dorus en Monique in Amersfoort. Dit bezoek verliep uitstekend en Cheeco en Tessa, een Mechelaar, konden het gelijk goed met elkaar vinden. Vraag was alleen of Cheeco ook zo aardig zou zijn tegenover de drie poezen die al geruime tijd bij Dorus en Monique wonen. Gelukkig verliep ook deze kennismaking naar wens van alle betrokkenen (alhoewel de poezen nog wel even van zich lieten horen). Besloten werd de officiele overdracht op maandag 6 febr. te laten plaatsvinden zodat beide partijen er nog even over konden nadenken. Nou, dat was niet echt nodig want Dorus en Monique waren helemaal weg van zo'n vrolijke, speelse hond. 

We zijn nu een week verder en Hilda en Dorus onderhouden frequent e-mail contact en er worden volop foto's meegestuurd van Cheeco. Uit deze berichten blijkt dat iedereen volop geniet van elkaar. Zo vind Cheeco het heerlijk om op de bank te liggen, nu samen met z'n nieuwe vriendin. Ook de wandelingen zijn voor iedereen een feest want Cheeco zorgt er wel voor dat iedereen lekker actief bezig blijft. Dorus hoeft maar 1x te fluiten en Cheeco is weer bij de baas.  

Kortom, een gouden mandje voor Cheeco voor de rest van z'n leven, denken wij. Wij willen Dorus en Monique dan ook hartelijk bedanken voor de aanschaf van een al wat oudere hond. Ook daaraan kun je heel veel plezier beleven!

Hilda.
Geplaatst via onze opvang: Xaviera

Xaviera is bij onze stichting in de opvang gekomen op zaterdag 14 januari 2006 en ondergebracht bij Nicole één van onze opvangadressen te Waddinxveen. Op zaterdag 28 januari 2006 is Xaviera geplaatst bij een familie in Broek op langedijk.

Xaviera is op zaterdag 14 januari bij ons in de opvang gekomen, dezelfde avond zijn haar gegevens nog op de website gezet en zonder dat we nog foto's van haar hadden kunnen maken waren er zondag al meerdere gegadigden voor haar. 

Familie Koudijs was één van de eerste en na een kort gesprek over de telefoon, was de reactie dat ze heel graag snel wilde komen om kennis te maken met Xaviera. Zo stonden ze dan ook de zaterdag erop, vroeg bij ons voor de deur, de kennismaking verliep erg goed, van beide kanten zagen ze elkaar wel zitten. We hebben dan ook afgesproken dat we zaterdag 28 januari Xaviera bij hun zouden brengen. 

Zaterdag 28 Januari  

Om 11 uur had ik afgesproken, de rit naar Broek op Langedijk is prima verlopen en Xaviera heeft zich zeer rustig gedragen. Bij binnenkomst ging xaviera direct op onderzoek, ik had dit ook wel verwacht, want dit deed ze bij ons ook heel erg, alles even goed bekijken, zowel boven als beneden, de tuin, geen plek werd over geslagen. Althans, wij zaten op de bank met enige spanning te kijken want één van de katten zat aan de voorzijde van het huis in de vensterbank en die had ze nog steeds niet ontdekt tijdens haar snuffel toer. We keken elkaar eens aan en zeiden, nou ze kan met katten dat wisten we, maar dat ze ze niet ruikt en ziet. Ja, je raad het al nog niet gezegt, of ze stormt luid blaffend op het raam af, naast de kat, nee niet voor de kat, er liep iemand voorbij.( kat nog niet gezien) Na enige tijd viel dan toch het kwartje, ze zag de kat en ging er op een afstand naar staan blaffen, maar na het roepen van haar naam, kwam ze al snel weer naar ons. Ook de kennismaking met hun zoontje Mario, verliep voorspoedig.

Na nog wat te hebben gepraat en wat bakkies koffie, liep Xaviera rond of dat ze er al jaren was, voor mij een teken dat het tijd was om weer richting huis te gaan. Deze lieve jonge kanjer heeft een goed nieuw thuis gevonden. 

Het blijft toch altijd weer heel erg dubbel, zij heeft een goed nieuw thuis, je ziet blijde gezichten van de nieuwe baasjes en zelf ga je met pijn in je buik daar weer de deur uit. Het zit goed, maar ja al is ze maar 14 dagen bij ons geweest, je raakt toch altijd weer gehecht aan de opvang honden.

Nicole.

Xaviera is op 24 maart 2007 weer herplaatst.